Blog over een tuin en tuinieren op droge zandgrond ("klapzand"). Lees hier hoe je arme zandgrond kunt verbeteren, welke tuinplanten geschikt zijn voor droge grond en hoe je je tuin droogtebestendig maakt.
De beste tijd om bomen te snoeien (niet wat je denkt!)
Link ophalen
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Andere apps
Achterin in onze tuin staat een vijftien jaar oude notenboom. Het is niet per se nodig om zo'n boom te snoeien maar soms doen we dat toch. Om laaghangende takken te verwijderen of om de kroon wat uit te dunnen zodat de planten eronder meer licht en water krijgen.
Traditioneel werden notenbomen altijd gesnoeid bij het vallen van de noten, dus in het najaar. De reden om zo laat te snoeien was dat je daardoor meer opbrengst had. Aan takken die je eerder in het jaar weghaalt, zullen immers geen noten meer groeien!
Maar voor de boom zelf is dat eigenlijk niet goed. In het groeiseizoen kan een boom snel reageren op aantastingen zoals snoeiwonden. Een boom die in winterrust gaat, kan dat niet meer. Het gevolg is dat schimmels en andere ziekteverwekkers vrij spel hebben.
Bomen die gevoelig zijn voor loodglans, zoals meidoorn, lijsterbes, appel, peer en kers mogen daarom nooit in het najaar of de winter gesnoeid worden. Loodglans is een schimmel die je boom kan doden. Als je snoeit voor eind augustus, zitten er nog geen sporen in de lucht.
Hetzelfde geldt voor boomsoorten die gevoelig zijn voor het meniezwammetje zoals esdoorn, iep, linde en paardenkastanje.
Bomen die kunnen bloeden
Als een wond niet afgedicht wordt kan een boom gaan "bloeden" wanneer de sapstroom in het voorjaar weer op gang komt. Esdoorn, berk, beuk, gleditsia, haagbeuk, goudenregen, paardenkastanje, walnoot, populier en vleugelnoot zijn hier gevoelig voor. Deze bomen moet je daarom niet in de winter of het vroege voorjaar snoeien.
Het risico is niet zozeer dat de boom doodbloedt of leegloopt. Het bloeden stopt op een gegeven moment vanzelf. Het echte probleem is dat in het sap suikers zitten die de boom nodig heeft om uit te lopen. Door dat bloeden verliest hij dus een deel van zijn reserves.
Veel bomen kun je beter niet snoeien in het najaar of de winter.
Niet snoeien wanneer het blad uitloopt of valt
In het voor- en najaar heeft een boom veel energie nodig. In de lente om knoppen te vormen. In de herfst omdat er een afdichting gemaakt moet worden op de plaats waar het bladsteeltje aan de twijg zit zodat er geen ziekteverwekkers binnen kunnen komen wanneer het blad valt. Omdat er dan geen fotosynthese plaatsvindt (de boom heeft immers geen bladgroen) moet hij daarvoor een beroep doen op zijn reserves. Die reserves zitten opgeslagen in het hout.
Als jij flink gaat snoeien, neem je een deel van die reserves weg. Bovendien veroorzaak je wonden die geheeld moet worden wat extra energie vraagt. De boom krijgt het dus dubbel voor de kiezen in een tijd dat hij toch al alle zeilen moet bijzetten. Een gouden regel is daarom dat je niet snoeit wanneer het blad uitloopt of valt.
Een lang verhaal kort
Nou denk je misschien 'wat een ingewikkeld verhaal', maar eigenlijk is het heel simpel. Als je alles in aanmerking neemt, zijn de zomermaanden (juni, juli en augustus) het meest ideaal om te snoeien omdat de boom dan heel snel de snoeiwonden kan afdichten. Een bijkomend voordeel is dat je dan beter ziet wat je doet zodat er geen lelijke gaten vallen in de kroon. Dat is met name belangrijk bij vormsnoei.
Dat wil niet zeggen dat je niet op een ander moment zou kunnen snoeien. Een boom in topconditie zal niet heel veel last hebben van een snoeibeurt in het voor- of najaar. Maar als de gezondheid van je boom toch al onder druk staat door droogte, ziekteverwekkers of ongedierte, kan een flinke snoeibeurt op het verkeerde moment zomaar de genadeklap zijn.
Het neerslagtekort van de afgelopen jaren en het dalende grondwaterpeil zorgen ervoor dat veel bomen droogtestress ondervinden. Zeker op hoge zandgronden. Daarom is het vaak verstandiger om je bomen te snoeien in de zomermaanden.
In de loop der jaren zijn verschillende mensen in mijn omgeving verongelukt bij het snoeien van bomen. Ze kwamen lelijk ten val en eindigden in het ziekenhuis. Als je het juiste gereedschap gebruikt hoef je niet in bomen te klimmen of op een wiebelende keukentrap te staan.
Met een telescopische stokzaag, kun je takken uit een bomen zagen tot zo'n zes meter hoogte terwijl je gewoon veilig op de grond blijft staan. In het filmpje kun je zien hoe makkelijk dat werkt.
KLIK HIER om de uitvoeringen en prijzen bij bol.com te bekijken
Bewaar op Pinterest:
Abonneren
Vond je dit blog nuttig? Abonneer jezelf dan gratis op mijn nieuwsbrief. Je ontvangt dan een bericht wanneer er een nieuw blog is verschenen (1 of 2 keer per maand met een pauze in december). Je hoeft niet bang te zijn dat ik je ga spammen met reclame!
Dit blog bevat affiliate links. In mijn privacy statement wordt uitgelegd wat dit betekent.
Geen plant waarover zoveel broodje aap verhalen de ronde doen als over de Agapanthus (Kaapse lelie). Een korte bloemlezing: Agapanthus moet je planten in een te kleine pot; Agapanthus moet je weinig water geven; Agapanthus moet je niet bemesten; Agapanthus moet je niet verpotten. Dat is natuurlijk de droom van iedere tuinier: een plant die je totaal kunt verwaarlozen en die jou voor die abominabele behandeling beloont met een overdaad aan bloemen. Zoals ze ook op marktplaats zeggen: als het te mooi klinkt om waar te zijn, is het ook niet waar. Agapanthus is beslist geen moeilijke plant maar hij heeft wél verzorging nodig. Wij besloten bovenstaande "wijze" raad dus onder onze zolen te lappen en werden daarvoor dit jaar beloond met maar liefst dertig bloemen per plant! Hoe je een Agapanthus wél verzorgt Hoe wij onze Agapanthus dan wel verzorgen? We hebben vorig jaar onze Agapanthus africanus, die te groot werd voor zijn pot, in tweeën gescheurd en beide stukken in
Ik val er elk najaar weer voor en jij waarschijnlijk ook! Niets is verleidelijker dan een vaste plant die volop staat te bloeien terwijl de rest van je tuin dor en bruin is. Ik heb het dan natuurlijk over de Helleborus, een plant die in de winter bloeit met grote klokvormige bloemen boven glanzend wintergroen blad. Daar zou je toch een moord voor doen? Niet voor niets is de Helleborus Nederlands meest verkochte tuinplant. De Helleborus is geen goedkope plant. Je telt in het tuincentrum al gauw vijftien Euro neer voor een mooi exemplaar. Zeldzame cultivars kosten een veelvoud daarvan. De reden is dat een Helleborus die uit zaad wordt opgekweekt, drie tot vijf jaar nodig heeft om goed te bloeien. De prachtige bloeiende plant die je in het tuincentrum koopt is dus al een aantal jaren oud. Veel cultivars zijn hybriden die niet uit zaad gekweekt kunnen worden. Deze planten moeten vermenigvuldigd worden door middel van weefselkweek, een relatief duur en tijdrovend proces. Als je een Helleb
Een kenmerk van de tuinen van Piet Oudolf is dat ze wijds en uitgestrekt zijn. Grote open ruimtes met groepen vaste planten en siergrassen die vrij bewegen op de wind. Als je een fan bent van het werk van Piet Oudolf, is er natuurlijk niets mooiers dat zo'n tuin te reproduceren in je eigen achtertuin. Maar kan dat eigenlijk wel? De doorsnee Nederlandse achtertuin is vaak niet meer dan 10 meter diep en zo'n 7,5 meter breed. En dan mag je al niet mopperen.... Bij nieuwbouwwoningen zijn de tuinen vaak nog kleiner. Het mag duidelijk zijn dat je daarin niet de Salvia rivier van de 'Lurie Gardens' of de matrixbeplanting van 'Hauser & Wirth' gaat realiseren. Maar wat let je om je voor- en achtertuin vol te zetten met Piet Oudolfs droomplanten ? De vaste planten en siergrassen waarmee Oudolf werkt, passen in elke tuin. Hoe klein ook! Zo kan jouw kleine tuin toch grootse allure hebben. Een voordeel van Oudolfs planten is bovendien dat ze er het hele seizoen goed ui
Ik denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat Piet Oudolf de meest geliefde landschaps- en tuinontwerper van de afgelopen vijftig jaar is. Zijn geheim? De planten! Oudolfs tuinen zijn uniek door hun beplanting die grotendeels bestaat uit vaste planten en siergrassen met een natuurlijke uitstraling. Het zijn tuinen die in alle seizoenen iets te bieden hebben. Zelfs in de winter ! Piet Oudolfs plantenlijst Een wijd verbreid misverstand is dat er ergens een (geheime) plantenlijst bestaat waarmee je moeiteloos je eigen Oudolf tuin in elkaar knutselt. Maar als er al zo'n plantenlijst bestaat, dan zit die waarschijnlijk alleen in het hoofd van Oudolf. Door tientallen jaren van onderzoek en experimenteren, heeft hij zo'n omvangrijke plantenkennis opgebouwd dat die zich niet zomaar laat vangen in een simpele lijst. Hoe het dan wel werkt? De omgeving is bij Oudolf altijd het uitgangspunt. Bij het ontwerpen van de New York Highline (een park op een verhoogde spoorlijn) liet hij zich
Je wilt een border aanleggen die kan wedijveren met de borders die je op intranet en in tuinboeken ziet. Maar hoe pak je dat aan? Onderstaand geef ik je tien tips die je kunnen helpen om het mooiste resultaat te krijgen. Tip 1: Verbeter de bodem Dit is misschien wel het allerbelangrijkste! Planten hebben voldoende voeding nodig en in een border staan veel planten dicht op elkaar. Zorg daarom dat je voor het planten flink wat organisch materiaal door de grond werkt en bemest je border regelmatig. In mijn blog ' Bodem verbeteren: zo maak je van arme zandgrond goede tuinaarde ' lees je hoe wij dat aangepakt hebben. Zeker als je tuiniert op arme grond, mag je dit beslist niet vergeten. Tip 2: mulch de grond Mulchen zorgt ervoor dat de grond niet uitdroogt, het verbetert de bodemstructuur en bevordert het bodemleven (bacteriën, schimmels en eencellige protozoa). Deze micro-organismen in de grond beschermen plantenwortels tegen ziekten en helpen bij de opname van voedingss
Sorry mensen, ditmaal geen mooie plaatjes. In plaats daarvan deze botanische horror. Bovenstaande foto maakte ik eind september van mijn Hylotelephium 'Matrona' (v.h. Sedum telephium 'Matrona'). Een plant die in veel tuinboeken wordt aangeprezen als een gemakkelijke, onderhoudsarme en sterke plant die weinig gevoelig is voor ziekten en plagen. Was dat maar waar! De Hylotelephium, hemelsleutel in het Nederlands, is een sterke plant maar alleen als de groeicondities ideaal zijn. Dat wil zeggen: droge, goed doorlatende grond en veel zon. Normaal gesproken kan ik daar prima in voorzien maar dit seizoen was dat anders. Voor het eerst in 20 jaar was mijn tuin de hele zomer kletsnat. Als gevolg daarvan voltrok zich een waar Hylotelephium drama. Als je zelf ook hylotelephiums hebt, herken je dit misschien wel. Laten we daarom in dit blog de problemen eens onder de loep nemen. In oplopende volgorde van misère! De planten vallen uit elkaar Ik begin met de minste van mijn pr
Elk jaar sjouwen we met zijn allen zo'n 4 miljoen kubieke meter potgrond van het tuincentrum naar huis. Een deel van die grond wordt gebruikt voor kamerplanten maar een veel groter deel wordt gebruikt in de tuin. Bijvoorbeeld om terraspotten te vullen. Ik vroeg mij af of het werkelijk nodig is om elk jaar nieuwe grond in terraspotten te doen. Kun je de oude potgrond niet gewoon hergebruiken? In de natuur wordt de grond toch ook niet elk jaar vervangen? In dit blog lees je het antwoord op deze vraag. Waarom potgrond hergebruiken? Er zijn verschillende redenen waarom je je oude potgrond opnieuw zou willen gebruiken. Het is natuurlijk beter voor je portemonnee. Ook wordt niemand blij van dat gesleep met die zakken. Het is niet alleen slecht voor je rug maar, veel belangrijker, ook slecht voor het milieu. Potgrond bestaat grotendeels uit turf. Die turf wordt gewonnen door hoogveen af te graven. Dat gebeurt niet meer in Nederland. Het laatste nog resterende hoogveen in ons land, is
Je hebt ze misschien op jouw terras ook gezien: van die kleine hoopjes zand met in het midden een rond gat. Meestal op een "kruispunt" van de voegen tussen de stenen. Het lijkt wel een soort mini krater. Wij zagen ze, kort nadat de bestrating gelegd was, in ons terras verschijnen. Onze eerste ingeving was dat het mieren waren. Maar rondom een mierennest is het altijd een druk gaan en komen en rondom onze zandhoopjes was weinig actie te bespeuren. De hoopjes waren ook veel regelmatiger van vorm dan de mierenhopen in onze tuin. De daders moesten dus elders gezocht worden. Ons speurwerk leverde als resultaat op dat we te maken hebben met bijen of wespen die hun nest in de bodem graven. Bij het graven van hun ondergrondse nest verplaatsen ze de grond, duwend met hun poten en achterlijf. Dat doen ze zowel in open zand als onder de bestrating. Die laatste plek is favoriet omdat stenen de warmte goed vasthouden en die afgeven aan de grond eronder. De broedcellen blijven zo lekk
Het besluit is genomen, de tuin moet op de schop en jij gaat zelf het ontwerp voor je nieuwe tuin maken. Je bezichtigt wat showtuinen (bijvoorbeeld de Tuinen van Appeltern), je bestudeert tuinboeken en snuffelt wat rond op internet. Je ziet van alles wat je mooi vindt en doet tientallen ideeën op. Maar pas op! Als je al die ideeën in één tuinontwerp probeert te stoppen, zal het resultaat niet geweldig zijn. Eenheid en harmonie zijn voorwaarden voor een mooie tuin en dat bereik je zo niet. Maar hoe dan wel? Hoe breng je rust en harmonie in je tuin? Met die vraag heb ik zelf lang geworsteld. Ik vond mijn tuin niet lelijk, maar hij straalde niet de rust en harmonie uit die ik zocht. Het bleven losse onderdelen die niet bij elkaar pasten. Inmiddels heb ik ontdekt dat eenheid begint met het uitkiezen van één bepaalde tuinstijl waar je vervolgens alle planten en tuinelementen op afstemt. Elke keuze die je maakt, of het nu gaat om de verharding, de tuinafscheiding, tuinmeubilair of de pla
De grond in onze tuin bestaat uit 100% puur "klapzand" zoals ze dat hier in Brabant noemen. Dat wil zeggen dat de grond van nature geen druppel water vasthoudt. Zolang het niet te droog is, lijkt het aardige tuingrond. Maar als het warm is en een tijdje niet geregend heeft, verandert het binnen no-time in een gortdroge zandverstuiving. Dit proberen we tegen te gaan door de grond te verrijken met plantaardig materiaal en door te mulchen (lees hierover meer in dit blog ) maar het blijft een uitdaging om planten van genoeg water te voorzien. Drie keer per week sproeien is wat mij betreft geen optie. Dat is niet duurzaam. Het is daarom zaak om planten te kiezen die niet bij het eerste zonnestraaltje de kop laten hangen. Een kwestie van de juiste plant op de juiste plaats. Maar welke planten moet je dan kiezen? Het aanbod in tuincentra is overweldigend maar informatie over de droogtebestendigheid ontbreekt meestal. Heesters zijn droogtebestendiger De eerlijkheid g