Tuinieren op zandgrond

Je hebt tuiniers die zorgvuldig op zoek gaan naar planten die ze, soms al jaren, op hun verlanglijstje hebben staan. Zo'n tuinier ben ik niet. Ik ga een paar keer per jaar naar mijn favoriete vaste planten kwekerij (zonder verlanglijstje) en laat me verrassen. Dit heeft als groot voordeel dat je altijd slaagt en soms met planten thuiskomt waar je nog nooit van gehoord hebt.  Vorig jaar in de nazomer belandde op die manier de Kaapse fuchsia (Phygelius rectus 'African Queen) in mijn winkelwagentje. Deze impulsaankoop bleek een prima keus. Geen fuchsia!  Phygelius rectus vertoont inderdaad wel wat gelijkenis met een fuchsia. Voor wat betreft de takken en het loof dan, want hoewel de buisvormige bloemetjes hangen als bij een fuchsia, zijn ze heel anders van vorm. Phygelius is dan ook niet echt een fuchsia maar eerder verwant aan Penstemon en Antirrhinum (leeuwenbek).  Leuk: de binnenzijde van de bloemen is geel, maar dat zie je alleen als je er vanonder af inkijkt. Een andere le

Na een paar warme en zonnige dagen bieden veel hortensia's een treurige aanblik: ze laten hun kop hangen, het blad hangt slap naar beneden en de bloemen zijn verschrompeld. De waarheid is dat hortensia's niet tegen droogte kunnen. Ze hebben veel water nodig.  Daardoor zijn deze heesters niet echt geschikt voor een tuin op droge zandgrond. Maar er is een uitzondering! In dit blog vertel ik je er meer over.  Hortensia's zijn trendy   Het zal ergens begin jaren negentig geweest zijn. Ik denk '93 of '94. We waren op bezoek bij kennissen die bezig waren om een nieuwe tuin aan te leggen. Toen de gastvrouw hoorde ik dat ik ook een tuinliefhebster was, werd ik direct uitgenodigd voor een rondleiding.  Er was één plant in het bijzonder die ik beslist niet gemist mocht hebben! Het bleek te gaan om Hydrangea 'Annabelle'. Dat was toen inderdaad nog een zeldzame verschijning in de Nederlandse tuinen. Sindsdien heeft 'Annabelle' furore gemaakt. Er is op dit momen

2018 is een tuinjaar waar ik met gemengde gevoelens op terugkijk. We hadden een zachte winter maar maart begon met een paar ijskoude dagen. De ijzige oostenwind zorgde voor een gevoelstemperatuur van -15°C. Dat bleek 'too much' voor sommige planten.  Ik raakte daardoor een aantal voorjaarsbloeiers kwijt die ik al heel lang had, zoals Phlox subulata en Veronica prostrata. Vervolgens maakte de buxusmot in mei korte metten met onze buxus en daarna kregen we te dealen met de droogste zomer in ruim veertig jaar. Wat een jaar! Wanneer je, zoals wij, tuiniert op 'klapzand' is droogte in de zomer altijd een probleem. Na een paar zonnige dagen, laten sommige planten de kop al hangen. De hortensia's voorop!  Maar de droogte van 2018 was wel heel extreem. Zo extreem dat wij ervoor gekozen hebben om de vaste planten in de zonnigste delen van de tuin bij de grond af te knippen in de hoop dat ze op die manier de droogte zouden overleven. Dat is inderdaad gelukt. We zijn