Tuinieren op zandgrond

Lavendel is een mediterrane plant die eigenlijk niets nodig heeft. Ook geen water! Ik zat een poosje geleden te kijken naar een aflevering van Monty Don's French gardens. Daarin liet Monty zien hoe lavendel van nature groeit: op een gortdroge bodem die in stof uit elkaar valt je als je de plant uit de grond trekt. Een plant die aan zulke condities aangepast is, is natuurlijk de ideale kandidaat voor een tuin op (droge) zandgrond! De geur van lavendel De naam lavendel is afgeleid van het Latijnse lavare wat wassen betekent. De oude Grieken en Romeinen gebruikten lavendel namelijk om hun bad te parfumeren. Eigenlijk is er sindsdien weinig veranderd. Lavendel wordt, vooral in Frankrijk, nog steeds op grote schaal gekweekt omwille van de lavendelolie die uit de bloemen geperst wordt.  Die olie wordt als geurstof gebruikt in cosmetica zoals zeep en parfum. Zelf mag ik ook graag douchen met een douchegel die naar lavendel ruikt. De geur van lavendel heeft een rustgevende werking zo

Je hebt ze misschien op jouw terras ook gezien: van die kleine hoopjes zand met in het midden een rond gat. Meestal op een "kruispunt" van de voegen tussen de stenen. Het lijkt wel een soort mini krater. Wij zagen ze, kort nadat de bestrating gelegd was, in ons terras verschijnen.  Onze eerste ingeving was dat het mieren waren. Maar rondom een mierennest is het altijd een druk gaan en komen en rondom onze zandhoopjes was weinig actie te bespeuren. De hoopjes waren ook veel regelmatiger van vorm dan de mierenhopen in onze tuin. De daders moesten dus elders gezocht worden. Ons speurwerk leverde als resultaat op dat we te maken hebben met bijen of wespen die hun nest in de bodem graven. Bij het graven van hun ondergrondse nest verplaatsen ze de grond, duwend met hun poten en achterlijf. Dat doen ze zowel in open zand als onder de bestrating. Die laatste plek is favoriet omdat stenen de warmte goed vasthouden en die afgeven aan de grond eronder. De broedcellen blijven zo lekk