Combineren met bladplanten op droge grond

Bloeiende planten zijn geweldig. De kleuren zetten je border in vuur en vlam of zorgen voor een rustgevend geheel van subtiele tinten die elkaar versterken of in elkaar overvloeien. Voor mij is er niets mooiers in de tuin dan een border vol bloeiende vaste planten. 

De keerzijde hiervan is dat dat feest niet eeuwig duurt. In het beste geval bloeit een plant (een paar uitzonderingen daargelaten) vier tot zes weken en buiten die bloeiperiode is je border voornamelijk groen. Dat hoeft niet lelijk te zijn, maar echt blij word je er ook niet van.

Zo los je dat op! 

Er zijn verschillende oplossingen voor dit dilemma. Zo kun je ervoor zorgen dat de bloeitijden gespreid worden door te kiezen voor planten die vroeger of juist later bloeien. Persoonlijk ben ik niet zo'n voorstander van deze benadering omdat je dan nooit een border hebt die helemaal bloeit. Steeds bloeit er hier en daar een plant, maar écht knallen doet het nooit. 

Een andere oplossing, die mij meer aanspreekt, is om planten te kiezen die ook door hun blad toegevoegde waarde hebben. Een plant met mooi en opvallend blad heeft namelijk het hele seizoen toegevoegde waarde. Planten met blad in een afwijkende kleur, zoals donkerrood, grijs of goudkleurig, zijn voor dit doel het meest bruikbaar.

Er is een heel scala van bladplanten dat in aanmerking komt zoals: Hosta, Cimicifuga, Darmera, Ligularia dentata, Heuchera, Rodgersia en de vele soorten varens. Het nadeel van al deze planten is dat ze vochtige grond en schaduw nodig hebben. Op droge zandgrond doen ze het over het algemeen niet geweldig. Alleen op de vochtigste plekken in de schaduw, en zelfs daar is het in droge zomers geen succes. 

Hieronder vind je enkele vaste planten die ik omwille van hun blad, graag toepas in mijn borders en die geen moeite hebben met droge grond.

Persicaria microcephala 'Red Dragon' 

Duizendknoop is de Nederlandse naam, maar maak je geen zorgen, deze prachtige plant heeft niets te maken met de beruchte Japanse Duizendknoop. Het is een gemakkelijke plant. Woekert niet, maar is wel een tierige groeier. In onze tuin wordt hij met gemak meer dan een meter hoog. Als je deze persicaria eind mei/begin juni met ongeveer een derde terugkoopt, houd je de plant wat compacter. 

Bloeit in de nazomer met witte bloemetjes maar is het hele seizoen mooi vanwege zijn rode bladstelen en prachtig getekende donkerrood met grijze blad. Extra mooi als je combineert met planten die heldergroen of grijsgroen blad hebben. Voor een plekje in de halfschaduw.

Persicaria microcephala 'Red Dragon' (duizendknoop) 

Salvia officinalis 'Purpurascens' 

Het blad van deze salie is purpergrijs gekleurd en sterk aromatisch. Er schijnen ook paarsblauwe bloemen in te komen, maar ik heb ze nog nooit gezien. Waarschijnlijk omdat ik deze salie elk voorjaar tot ongeveer 25 cm boven de grond afknip. Doe je dat niet, dan wordt het een nogal wilde verhoute struik. 

Salvia's gedijen op droge grond. Ideaal dus voor de meest zonnige plekken in een tuin op zandgrond. Deze Salvia vormt een dicht bladerdek waar geen licht doorkomt. Het is dus ook een uitstekende bodembedekker. Salvia officinalis is bovendien eetbaar, je kunt het blad gebruiken als smaakmaker in mediterrane gerechten.

Salvia officinalis 'Purpurascens' (purperkleurige salie)

Artemisia ludoviciana 'Silver queen'

Nog een plant van mediterrane herkomst, is Artemisia ludoviciana 'Silver queen' (Alsem). Het blad van deze artemisia is diep ingesneden, zilvergrijs en iets behaard. De plant maakt al vroeg in het voorjaar een mooie pol loof. 

Ik zal eerlijk zijn: het is wel een beetje een woekeraar die zich snel uitbreidt op lange uitlopers. Je doet er goed aan om de planten in het voorjaar rondom een keer goed af te steken. De rest van het seizoen gedragen ze zich dan schappelijk. De zilvergrijze kleur van het blad kleurt prachtig bij het donkerrode blad van Sedum telephium 'Purple emperor' of bij het goudkleurige blad van Orginum vulgare 'Thumble's variety'. 

De 'Silver queen' is ook een plaatje bij de felblauwe bloemen van Salvia nemorosa 'Dear Anja' of de felroze bloemen van Lythrum virgatum 'Dropmore Purple'. Je doet er goed aan om de plant half juli flink terug te knippen. Anders eindig je met een wilde bende omgevallen stengels. Aan de bloemen is overigens niets verloren, ze zijn grijs, onopvallend en allergeen voor hooikoorts patiënten.

Artemisia ludoviciana 'Silver queen' met Lythrum virgatum 'Dropmore purple'

Origanum vulgare 'Thumble's variety'

De goudoregano bloeit rijk met bijna-witte bloemetjes maar de trekpleister is het lichtgekleurde geelgroene blad. Vooral in het voorjaar en de vroege zomer is de kleur bijna lichtgevend! Aan het einde van de zomer wordt het loof wat donkerder. Snelle groeier die je ook als bodembedekker voor de volle zon kun inzetten. 

Als goudoregano eenmaal goed gesetteld is, verdraagt hij ongelofelijk veel droogte. Je kunt de bloemen na de bloei maar beter wegknippen omdat je anders héél veel zaailingen krijgt. 

Van oregano (en trouwens ook ook van salie) wordt vaak beweerd dat ze goed doorlatende kalkrijke grond nodig hebben. Dat goed doorlatende klopt wel, maar dat kalkrijke mag je vergeten. Beide planten doen het prima op onze relatief zure zandgrond en ik voeg nooit kalk toe.

Origanum vulgare 'Thumble's variety' (goudoregano)

Sedum telephium 'Purple emperor'

Sedum telephium 'Purple emperor' schiet al vroeg in het jaar uit. De eerst scheutjes zie je al in januari. Deze sedum bloeit aan het einde van de zomer met donkerroze bloemschermen. Niet onaardig maar er zijn veel sedums die ik mooier vind bloeien. Wat deze speciaal maakt is zijn donkerrode blad dat hele seizoen zorgt voor kleur en contrast in de border. 

Als je 'Purple emperor' wilt vermenigvuldigen, kun je dat het beste doen door stekken. De plant reageert in mijn ervaring namelijk niet zo goed op scheuren. Ik heb dat een paar keer geprobeerd, maar telkens raakte ik dan planten kwijt. 

Hoe je kunt stekken lees je in mijn blogpost over sedums. 'Purple emperor' is trouwens niet de enige donkerbladige Sedum. Ook Sedum telephium 'Karfunkelstein' en Sedum telephium 'Matrona' hebben donker blad. 'Karfunkelstein' is de donkerste van de twee, het blad van 'Matrona' is eerder bronskleurig. 

Sedum telephium 'Purple emperor' 

Helianthus salificifolius 

Deze vaste plant heeft lange slanke stengels die dichtbezet zijn met afhangend lichtgroen, wilgachtig loof. De stengeltoppen zien eruit als lichtgroene fonteintjes. De sierwaarde is niet de bloei maar het exotisch ogende lichtgroene loof. 

Deze plant is daardoor het hele seizoen een blikvanger in de border. Nadeeltje: de planten worden wel erg hoog (wel zo'n 2,5 meter) waardoor je de gele bloemen niet zo goed ziet. Als je wilt voorkomen dat de plant later in het seizoen kapseist, moet je hem opbinden. 

Helianthus salificifolius met Lythrum virgatum 'Dropmore puple' en op de achtergrond Artemisia ludoviciana 'Silver Queen'.

 

Tip

Lees je graag over tuinieren en over planten? Dan zijn de boeken van Romke van de Kaa echt wat voor jou. Vroeger, toen wij de krant nog hadden, bladerde ik elke zaterdag direct door naar de tuincolumn van Romke van de Kaa. Ik "verslond" die stukjes want Van de Kaa schrijft met kennis van zaken, met humor én de nodige zelfrelativering.

KLIK HIER voor meer informatie. 

Ook interessant 

• 10 tips voor een prachtige border 
• Een border waar altijd iets bloeit 
• Het geheim van een perfecte border 

 

Bewaar op Pinterest:

Abonneren 

Vond je dit blog nuttig? Abonneer jezelf dan gratis op mijn nieuwsbrief. Je ontvangt dan een bericht wanneer er een nieuw blog is verschenen (1 of 2 keer per maand met een pauze in december). Je hoeft niet bang te zijn dat ik je ga spammen met reclame! 

Dit blog bevat affiliate links. In mijn privacy statement wordt uitgelegd wat dit betekent.