Een kruidentuin aanleggen? Zo werkt het wel!

Naast tuinen interesseer ik me ook voor geschiedenis, met name het dagelijkse leven van onze voorouders. In openluchtmuseums heb ik voorbeelden van kruidentuinen gezien en het leek me leuk om zo'n stukje historie te laten herleven in onze eigen tuin. 

Ik zag mezelf al, heel romantisch, kruiden verzamelen in een mandje en genieten van de heerlijke geur die ze verspreiden. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon praktisch om altijd verse keukenkruiden bij de hand te hebben.

Dus werd naast het terras een zonnig hoekje ingericht als kruidentuin. Leuk zou je denken, maar in werkelijkheid pakte dat toch anders uit... 

Rommelig ratjetoe 

Een stel uiteenlopende keukenkruiden bij elkaar levert geen fraai geheel op. Vanaf ons terras keek ik uit op een rommelig ratjetoe van planten dat totaal niet bij elkaar paste. Sommige kruiden, zoals lavas en selderij, zijn gewoon niet mooi en andere, zoals munt en citroenmelisse, zijn woekeraars die overal doorheen groeien. De kruiden die we maar mondjesmaat gebruiken bleken uit te groeien tot woeste bossen.

Ik werd dan ook niet echt blij van mijn kruidentuin. Onze tuin is een siertuin, geen moestuin, en moet daarom een mooi plaatje opleveren. Maar de rommelige bende in de kruidentuin, was nou niet bepaald een lust voor het oog. 

Mijn kruidentuin moest dus het veld ruimen, maar wat dan? Mijn kruiden wilde ik niet kwijt, want één ding klopte wel: het is echt wel handig om altijd verse kruiden bij de hand te hebben. Gelukkig heb ik een goede manier gevonden om het nuttige met het aangename te verenigen.

Verwerk kruiden in de border of plant in potten 

Het is met keukenkruiden niet anders dan met andere planten. Ze komen pas tot hun recht als ze op de juiste manier gecombineerd worden met andere planten. In plaats van een kruidentuin te maken, verspreidde ik mijn kruiden dus door de borders.

Bieslook, tijm en rozemarijn zijn planten die aantrekkelijk bloeien en er niet slecht uitzien. Zij hebben een plekje in de voorste rij van de border gekregen. De lelijkerds, zoals lavas (maggiplant), peterselie en selderie, zijn verbannen naar tuinhoekjes waar ze niet in het zicht staan. De woekeraars munt en citroenmelisse mogen hun expansiedrang voortaan botvieren in een pot.

Kies soorten die ook sierwaarde hebben  

Je kunt natuurlijk de "gewone" keukensalie Salvia officinalis planten maar dat is niet zo'n mooie plant. Ik koos daarom voor Salvia officinalis 'Berggarten' (lepelsalie). Je ziet hem op de foto boven dit artikel. Net zo geschikt voor gebruik in de keuken maar het blad is ronder en groter en daardoor veel mooier. Bovendien groeit deze salie in een mooie bolronde vorm. 

Het enige wat je daarvoor moet doen is de plant in het voorjaar tot ongeveer vijftien centimeter boven de grond terugknippen. Hij zal dan niet bloeien maar ik vind dat geen probleem. Er komen sowieso maar weinig bloemen in en de werkelijke sierwaarde is het blad en de vorm van de plant. 

Als blikvanger hadden we vroeger vier buxusblokken in onze achtertuin staan. Die heb ik (vanwege de buxusmot) vervangen voor vier bollen lepelsalie en dat bleek een prima alternatief.

Salvia officinalis 'Purparascens' (purpersalie) wordt vooral geplant omwille van zijn prachtig gekleurde blad maar kan ook als keukenkruid verwerkt worden. Net als de lepelsalie moet je deze salvia in het voorjaar flink terugknippen om hem compact te houden. 

Het purperkleurige  blad combineert heel mooi met grijsbladige planten zoals artemisia of lavendel. Mooi meegenomen is dat zowel de lepelsalie als de purpersalie er tot het einde van het seizoen goed uitzien.

Salvia officinalis 'Purpurascens' (links)

Dille heeft een bonus! 

Een kruid dat ik ook zou planten als het niet eetbaar was, is dille (Anethum graveolens). Dille is heerlijk bij allerlei gerechten, vooral vis, maar het is ook een prachtige sierplant. De groengele schermbloemen laten zich gemakkelijk combineren met andere bloeiende planten of siergrassen. Ik laat de planten na de bloei staan zodat ze zichzelf kunnen uitzaaien. 

De uitgebloeide bloemschermen staan heel mooi bij Molinia caerulea 'Heidebraut', een siergras dat later in het seizoen zijn hoogtepunt bereikt. De soort Anethum graveolens 'Bouquet' heeft de mooiste bloemen en smaakt net zo goed als andere dillesoorten. 

Er is ook nog een bonus: dille is een waardplant voor Koninginnenpages. Ze zet er haar eitjes op af, dus als je deze prachtige vlinder in je tuin wilt kunnen bewonderen, dan helpt het om dille te zaaien. 

Op de voorgrond: de groengele schermbloemen van dille. 

Marjolein 

De gewone wilde marjolein (Origanum vulgare) is wat mij betreft beslist geen lelijke plant maar nog veel mooier is Origanum vulgare 'Rosenkuppel'. Rosenkuppel is een cultivar met grote donkerroze bloemen die een menigte van bijen, hommels en vlinders aantrekt. 

Het blad is wat donkerder van kleur dan dat van de wilde marjolein. In tegenstelling tot de inheemse marjolein zaait deze vorm zich niet hinderlijk uit. Het blad van 'Rosenkuppel' is ook te gebruiken in allerlei gerechten.

Origanum vulgare 'Rosenkuppel' 

Een salvia die eetbaar is, maar ook spectaculair bloeit, is de tweejarige Salvia Sclarea (scharlei). In mijn blog "Salvia sclarea (scharlei) 'must have' plant" lees je er alles over.

Ook interessant

• Bizar: citroen en wijnruit blijken giftig te zijn!
• Tafeltje-dek-je voor de hommels in je tuin
• Salvia sclarea (scharlei/muskaatsalie) 

Bewaar op Pinterest:

Abonneren 

Vond je dit blog nuttig? Abonneer jezelf dan gratis op mijn nieuwsbrief. Je ontvangt dan een bericht wanneer er een nieuw blog is verschenen (1 of 2 keer per maand met een pauze in december). Je hoeft niet bang te zijn dat ik je ga spammen met reclame! 

Dit blog bevat affiliate links. In mijn privacy statement wordt uitgelegd wat dit betekent.