Tuinieren op zandgrond

Als je veel kamerplanten hebt of zelf binnenshuis plantjes zaait en opkweekt, heb je er ongetwijfeld mee te maken gehad: rouwvliegjes. Die kleine pesterige zwarte vliegjes die constant om je hoofd en voor je ogen vliegen. Wij kregen ze in huis doordat we binnen basilicum gezaaid hebben. Opeens zaten die ellendige beestjes overal.  Het gevolg is dat je constant als een malloot om je heen zit te slaan om de plaaggeesten te verjagen. Super irritant! Maar wat doe je eraan? In dit blog ga ik je uitleggen waar die beestjes vandaan komen en, nog belangrijker, hoe je er weer vanaf komt.  Wat zijn rouwvliegjes? De officiële naam van het rouwvliegje is varenrouwmug (sciala analis). Rouwvliegjes zijn dus geen vliegen maar muggen. Ze zijn ongeveer 3 tot 5 mm groot en lijken op kleine zwarte vliegjes. Ze zijn super irritant maar ze steken (gelukkig) niet zoals echte muggen.    Rouwmuggen worden vaak verward met fruitvliegjes maar het zijn twee verschillende soorten. Fruitvliegjes...

  Sorry mensen, ditmaal geen mooie plaatjes. In plaats daarvan deze botanische horror. Bovenstaande foto maakte ik eind september van mijn Hylotelephium 'Matrona' (v.h. Sedum telephium 'Matrona'). Een plant die in veel tuinboeken wordt aangeprezen als een gemakkelijke, onderhoudsarme en sterke plant die weinig gevoelig is voor ziekten en plagen. Was dat maar waar!  De Hylotelephium, hemelsleutel in het Nederlands, is een sterke plant maar alleen als de groeicondities ideaal zijn. Dat wil zeggen: droge, goed doorlatende grond en veel zon. Normaal gesproken kan ik daar prima in voorzien maar dit seizoen was dat anders. Voor het eerst in 20 jaar was mijn tuin de hele zomer kletsnat.  Als gevolg daarvan voltrok zich een waar Hylotelephium drama. Als je zelf ook hylotelephiums hebt, herken je dit misschien wel. Laten we daarom in dit blog de problemen eens onder de loep nemen. In oplopende volgorde van misère!   De planten vallen uit elkaar Ik begin met de minste van mijn...

Wat was ik blij. Eindelijk eens een keer geen droog voorjaar! Ik verheugde mij al op een weelderig begroeide tuin. Hoe anders kan het lopen... Wij hebben dit voorjaar dan wel geen last van droogte maar de overvloedige regen zorgde voor een ander probleem: een slakkenplaag.  Ik had het eerst niet in de gaten. Ik vond het wel raar dat sommige planten maar niet wilden uitschieten.  Op de meelsalvia bijvoorbeeld, zag ik begin april al wat groene puntjes verschijnen maar er volgde geen blad. Hetzelfde gold voor Salvia 'Amistad'.  Wat blijkt? Het nieuwe loof wordt stelselmatig afgevreten door slakken, met name naaktslakken. Wij hebben normaliter niet veel last van slakken. Onze tuin is heel zonnig en ligt op superdroge grond. Daar houden slakken niet van.  In 2017 hadden we een naaktslakkenplaag in onze halfschaduw border. Daar is het donkerder en natter dan in de rest van de tuin. Na het toepassen van aaltjes  (nematoden), hebben we geen problemen meer gehad met dit ...

Kleine wintergroene glimmende blaadjes, lieve witte bloempjes in het voorjaar en vuurrode bessen in het najaar die door vogels graag gegeten worden. "What's not to like" zou je zeggen. Maar wist je dat de dwergmispel (Cotoneaster) een invasieve exoot is? Dwergmispels vind je overal in Nederland. In tuinen maar vooral ook in plantsoenen en ander openbaar groen. Het zijn sterke struiken die weinig nodig hebben om te overleven. In onze tuin stonden er sinds jaar en dag enkele dwergmispels onder de notenboom. Op gortdroge grond in bijna volledige schaduw. Zelfs daar overleefden ze. Alhoewel, niet van harte, want veel tier zat er niet in de struikjes.  Onlangs kocht ik een nieuwe dwergmispel (Cotoneaster horizontalis) als onderbeplanting voor de Tetrapanax Rex in mijn voortuin. Toen ik de soortnaam googelde, ontdekte ik dat mijn nieuwe aanwinst volgens de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit een invasieve exoot is 😱. Waarom kun je die plant dan toch kopen? Dat vind ik raar...

Ik heb altijd geroepen dat Phloxen en zandgrond niet samengaan. Vanwege de meeldauw die elk jaar opnieuw het plezier bederft. In droge zomers (en trouwens ook in minder droge zomers) was het blad van mijn Phloxen steevast bedekt met een dikke laag witte schimmel. Op een gegeven moment was ik er klaar mee en heb ik ze uit mijn tuin verbannen. Voorgoed!  Dacht ik. Bij een bezoek aan een kwekerij waar we vaak komen, kwam mijn man aandragen met wat potjes Phloxen. "Geen Phloxen!", was mijn eerste reactie. Vanwege de meeldauw dus. Maar een nadere bestudering van het label wees uit dat deze soort meeldauwvrij zou zijn. Een experiment gaan wij nooit uit de weg, dus deze mochten mee naar huis. Nieuwe soort   Phlox amplifolia 'Winnetou' is de naam van onze nieuwe aanwinst. Phlox amplifolia is afkomstig uit de Smokey Mountains. Ook de wilde vorm, met bleekblauwe bloemen, schijnt de moeite waard te zijn. Omdat Phlox amplifolia meeldauwvrij is, wordt er veel mee gekweekt en dat ...

Bij het aanleggen van onze tuin plantten wij in onze achtertuin een groep van drie roodbladige pruikenbomen (Cotinus Coggygria 'Royal Purple'). Het zijn snelgroeiende struiken die zo'n 2.50 tot 3.00 meter hoog worden.  De rode kleur combineerde prachtig bij de onderbeplanting van kardinaalshoed (Euonimus fortunei 'Emerald 'n Gold') en ook het contrast met de roze bloeiende bruidsbloemen ernaast was mooi. Bovendien bleken de bloemen een ware traktatie voor bijen en andere insecten. Ik was dus heel blij met onze pruikenbomen. Maar helaas gaat het leven van de tuinman/tuinvrouw niet altijd over rozen. In de nazomer van 2013 zaten er ineens dode takken in de struik. "Kan gebeuren" dachten we en snoeiden de takken weg. Maar daar bleef het niet bij. Steeds meer takken begonnen te verwelken dus er moest meer aan de hand zijn. Onderzoek wees uit dat onze pruikenbomen leden aan de verwelkingsziekte (Verticillium).  Wat is verwelkingsziekte (Verticillium)?  D...