Tuinieren op zandgrond

Onze Japanse esdoorn op stam (Acer palmatum 'Dissectum Atropurpureum') is nog steeds de duurste plant die ik ooit gekocht heb. Meer dan negentig gulden telde ik er ruim twintig jaar geleden voor neer. Zonder blikken of blozen, terwijl ik normaal gesproken toch niet met geld smijt. Het bleek een goede investering want hij steelt nog steeds de show in onze tuin. Het is ook de enige plant die vanuit onze vorige tuin is meeverhuisd.  Normaal gesproken is dit type esdoorn een wat vormeloze struik met afhangende takken die meer in de breedte dan in de hoogte groeit. Een trage groeier die, na héél veel jaren, uiteindelijk een hoogte bereikt ruim anderhalve meter. Geen plant voor ongeduldige tuiniers!  De mijne is door de onderstam een stuk hoger geworden en heeft een fraaie parasolachtige vorm. Het blad is donkerrood en diep ingesneden (dissectum wil zeggen fijn verdeeld). De gevleugelde nootjes die erin komen (samara's noemen ze die) zijn ook donkerrood. In het najaar verkleurt h

Eupatorium, leverkruid of Koninginnekruid in het Nederlands, is een vaste plant die je vroeger niet vaak zag in tuinen. Het is een plant die onder invloed van de Dutch wave (Piet Oudolf en consorten) de afgelopen jaren steeds populairder is geworden. Eupatorium lijkt op het eerste gezicht niet erg geschikt voor een tuin op droge zandgrond. Je ziet de inheemse exemplaren vaak in slootkanten groeien. Ook geven tuinboeken aan dat de plant vochtige grond nodig heeft. Ik verwachtte daarom niet dat het op onze kurkdroge zandgrond een succes zou kunnen worden. Om die reden liet ik de plant altijd maar staan in het tuincentrum. Mijn man, die zich niet laat leiden door doemverhalen in tuinboeken, besloot een paar jaar geleden om het gewoon maar eens uit te proberen. Niet in de volle zon maar in een halfschaduw border waar ze maar enkele uren per dag zon krijgen en de grond niet teveel uitdroogt.  Hij deed veel bladcompost in het plantgat en in de late zomer hadden we meteen al flink wat bloemen

De grond in onze tuin bestaat uit 100% puur "klapzand" zoals ze dat hier in Brabant noemen. Dat wil zeggen dat de grond van nature geen druppel water vasthoudt. Zolang het niet te droog is, lijkt het aardige tuingrond. Maar als het warm is en een tijdje niet geregend heeft, verandert het binnen no-time in een gortdroge zandverstuiving.  Dit proberen we tegen te gaan door de grond te verrijken met plantaardig materiaal en door te mulchen (lees hierover meer in  dit blog )  maar het blijft een uitdaging om planten van genoeg water te voorzien.   Drie keer per week sproeien is wat mij betreft geen optie. Dat is niet duurzaam. Het is daarom zaak om planten te kiezen die niet bij het eerste zonnestraaltje de kop laten hangen. Een kwestie van de juiste plant op de juiste plaats. Maar welke planten moet je dan kiezen? Het aanbod in tuincentra is overweldigend maar informatie over de droogtebestendigheid ontbreekt meestal.  Heesters zijn droogtebestendiger  De eerlijkheid g