Tuinieren op zandgrond

  Sorry mensen, ditmaal geen mooie plaatjes. In plaats daarvan deze botanische horror. Bovenstaande foto maakte ik eind september van mijn Hylotelephium 'Matrona' (v.h. Sedum telephium 'Matrona'). Een plant die in veel tuinboeken wordt aangeprezen als een gemakkelijke, onderhoudsarme en sterke plant die weinig gevoelig is voor ziekten en plagen. Was dat maar waar!  De Hylotelephium, hemelsleutel in het Nederlands, is een sterke plant maar alleen als de groeicondities ideaal zijn. Dat wil zeggen: droge, goed doorlatende grond en veel zon. Normaal gesproken kan ik daar prima in voorzien maar dit seizoen was dat anders. Voor het eerst in 20 jaar was mijn tuin de hele zomer kletsnat.  Als gevolg daarvan voltrok zich een waar Hylotelephium drama. Als je zelf ook hylotelephiums hebt, herken je dit misschien wel. Laten we daarom in dit blog de problemen eens onder de loep nemen. In oplopende volgorde van misère!   De planten vallen uit elkaar Ik begin met de minste van mijn pr

Elke tuinliefhebber is ook een verzamelaar. Dat geldt in elk geval wel voor mij. Feitelijk heeft mijn tuin geen nieuwe planten meer nodig. Met wat er staat, kan ik mijn borders ruimschoots vullen. Toch kan ik het niet laten om elk jaar weer wat nieuwe planten toe te voegen.  Wie weet, is deze plant toch mooier? Of misschien gaat deze nieuwe soort het toch redden waar zijn voorgangers gefaald hebben? Er is maar één manier om erachter te komen. Plant er een paar in je tuin en kijk hoe ze presteren.  Ik begin meestal met een groepje van drie stuks. Soms draait het uit op een fiasco en eindigen de nieuwe planten als bodemverbetering. Andere keren word je aangenaam verrast. Dit blog gaat over de nieuwe planten waar ik, om verschillende redenen, zo blij mee ben dat ik ze niet meer zou willen missen.  1. Coreopsis verticillata 'Full moon'  Mijn ervaringen met Coreopsis zijn nogal wisselend. Tot nu toe was Coreopsis verticillata 'Zagreb' het enige blijvertje in mijn tuin. Een l

Het werk van Piet Oudolf wordt vaak geassocieerd met bepaalde planten. De Echinacea natuurlijk, maar ook Agastache, Amsonia, Helenium, Persicaria, Sanguisorba en niet te vergeten de siergrassen. In mijn blog ' 10 planten die niet mogen ontbreken in een Piet Oudolf tuin ' lees je er meer over.  Maar zijn plantenpalet is zoveel groter! In dit blog wil ik daarom aandacht schenken aan vijf minder bekende, maar daarom niet minder mooie planten, die ook zijn stempel van goedkeuring hebben gekregen.  Dianthus carthusianorum (Kartuizer anjer) Tegenstanders van Piet Oudolf klagen altijd dat zijn tuinen vol staan met uitheemse planten die hier niet thuis horen. Persoonlijk zie het probleem niet. Zolang zijn planten geen schade toebrengen aan ons ecosysteem, en dat doen ze niet, is er volgens mij niks aan de hand. Oudolf is per slot van rekening tuinontwerper en geen natuurbeschermer.  Maar met de kartuizer anjer kan zelfs de meest fanatieke aanhanger van het natuurlijk tuinieren geen moe

Dit blog gaat niet over de tuingeranium, een winterharde vaste plant die we in onze borders hebben staan, maar over de Pelargonium. De niet-winterharde kuipplant.In de volksmond worden ze geraniums genoemd en dat zal ik in dit blog ook doen.  De geranium heeft een oubollig imago. Als mensen zeggen dat je "achter de geraniums zit" is dat niet bedoeld als compliment. Zelf ben ik dol op geraniums. Het is één van de meest waardevolle zomerbloeiers. Ze bloeien vanaf de IJsheiligen tot aan de eerste nachtvorst.  Twee jaar geleden kocht ik in het voorjaar wat geraniums met prachtig getekend blad. Zelfs zonder bloemen waren ze mooi. Deze geraniums hebben de hele zomer mijn terras opgefleurd. In het najaar heb ik ze laten bevriezen vanuit de gedachte dat ik volgend jaar wel weer nieuwe zou kopen.  Maar helaas! Afgelopen voorjaar kwam ik deze geranium nergens meer tegen. Zonde, want ik had ze graag weer willen hebben. Dat zette me aan het denken. Misschien is het toch wel een goed idee

  Misschien herken je dit? Je bent in de zomermaanden lekker drie weken lekker op vakantie geweest om bij thuiskomst te moeten ontdekken dat de het najaar intussen genadeloos heeft toegeslagen in je tuin. De vaste planten zijn uitgebloeid, borders zijn verwilderd, planten zijn omgevallen of verpletterd door hun buren en links en rechts begint er al geel en bruin verkleurend loof zichtbaar te worden.   Wil dat zeggen dat het tuinseizoen voorbij is? Zeker niet! Als je bereid bent om er wat tijd in te steken, kun je nog maandenlang van je tuin genieten. In dit blog ga ik je vertellen wat je daarvoor moet doen. Haal je snoeischaar maar vast te voorschijn! Dat is je belangrijkste gereedschap want we gaan knippen, knippen, knippen. Vaste planten "opschonen"  Niks schreeuwt zo hard "herfst" als geel blad en dode takken. Gaat het om vaste planten? Knip ze dan gewoon weg! Phlomis russeliana bijvoorbeeld, is wintergroen, maar het blad aan de bloemstelen sterft aan het einde v

Wat hebben bergamot, citroen, limoen, de vuurwerkplant en wijnruit met elkaar gemeen? Je had het waarschijnlijk niet verwacht, maar deze planten kunnen allemaal giftig zijn. Ze zijn namelijk fototoxisch.  Hoewel ze er heel verschillend uitzien, behoren deze vijf planten tot dezelfde familie: de wijnruitfamilie (Rutaceae). Ze bevatten een sterk ruikende etherische olie. Die olie veroorzaakt bij contact een chemische reactie die je huid hypergevoelig maakt voor UV licht. Als een plant fototoxisch is betekent dit dat de stoffen in de plant onder inwerking van zonlicht huidirritaties (fytofotodermatitis) kunnen veroorzaken. Daarbij moet je denken aan roodheid, jeuk, uitdrogen of schilferen van de huid. Ook pijnlijke met vocht gevulde blaren kunnen het gevolg zijn. Citroen / limoen  Citroen en limoen giftig? Onzin! Dat was waarschijnlijk je eerste reactie bij het lezen van de titel van dit blog. Toch is het waar. En het geldt niet alleen voor de plant, maar ook voor de vrucht.  Dit kwam een