Tuinieren op zandgrond

  Sorry mensen, ditmaal geen mooie plaatjes. In plaats daarvan deze botanische horror. Bovenstaande foto maakte ik eind september van mijn Hylotelephium 'Matrona' (v.h. Sedum telephium 'Matrona'). Een plant die in veel tuinboeken wordt aangeprezen als een gemakkelijke, onderhoudsarme en sterke plant die weinig gevoelig is voor ziekten en plagen. Was dat maar waar!  De Hylotelephium, hemelsleutel in het Nederlands, is een sterke plant maar alleen als de groeicondities ideaal zijn. Dat wil zeggen: droge, goed doorlatende grond en veel zon. Normaal gesproken kan ik daar prima in voorzien maar dit seizoen was dat anders. Voor het eerst in 20 jaar was mijn tuin de hele zomer kletsnat.  Als gevolg daarvan voltrok zich een waar Hylotelephium drama. Als je zelf ook hylotelephiums hebt, herken je dit misschien wel. Laten we daarom in dit blog de problemen eens onder de loep nemen. In oplopende volgorde van misère!   De planten vallen uit elkaar Ik begin met de minste van mijn...

Ik heb altijd geroepen dat Phloxen en zandgrond niet samengaan. Vanwege de meeldauw die elk jaar opnieuw het plezier bederft. In droge zomers (en trouwens ook in minder droge zomers) was het blad van mijn Phloxen steevast bedekt met een dikke laag witte schimmel. Op een gegeven moment was ik er klaar mee en heb ik ze uit mijn tuin verbannen. Voorgoed!  Dacht ik. Bij een bezoek aan een kwekerij waar we vaak komen, kwam mijn man aandragen met wat potjes Phloxen. "Geen Phloxen!", was mijn eerste reactie. Vanwege de meeldauw dus. Maar een nadere bestudering van het label wees uit dat deze soort meeldauwvrij zou zijn. Een experiment gaan wij nooit uit de weg, dus deze mochten mee naar huis. Nieuwe soort   Phlox amplifolia 'Winnetou' is de naam van onze nieuwe aanwinst. Phlox amplifolia is afkomstig uit de Smokey Mountains. Ook de wilde vorm, met bleekblauwe bloemen, schijnt de moeite waard te zijn. Omdat Phlox amplifolia meeldauwvrij is, wordt er veel mee gekweekt en dat ...

Meeldauw, ook wel de witziekte genoemd, is een schimmelaantasting van planten. Als je op droge zandgrond tuiniert ben je ongetwijfeld bekend met dit fenomeen. Meeldauw komt op lichte droge grond namelijk vaker voor dan op de wat zwaardere grondsoorten die beter vocht vasthouden. Wat is meeldauw?  Meeldauw is een oppervlakkige aantasting van planten waarbij op het blad wit/grijze meelachtige stippen verschijnen die geleidelijk steeds groter worden. Meeldauw is een schimmel. Schimmels zijn lagere plantensoorten die zelf geen blad, stengels of wortels hebben. Ze hebben daarom een “gastheer” nodig die ze van hun natje en hun droogje voorziet.  Het witte "poeder" dat je ziet, zijn de sporendragers waarmee de schimmel zich uitzaait. Die sporen ontkiemen ook weer op het blad van de plant waardoor het hele blad uiteindelijk bedekt wordt met een schimmellaag. Daardoor stopt de fotosynthese en sterft het blad af. Ook de andere delen van een plant zoals de stelen en de vruchten (v...

Wanneer het krentenboompje bloeit is de lente echt begonnen! Krentenboompjes krijgen al vroeg in het seizoen blad en bloeien in april/mei met witte bloemen. Na de bloei worden eetbare zwartblauwe bessen (de 'krenten') gevormd die bij vogels bijzonder in de smaak vallen.  De bessen zijn ook eetbaar voor mensen maar ik moet je eerlijk bekennen dat ik ze nog nooit gegeten heb. Niet in de laatste plaats omdat de vogels ons meestal te vlug af zijn! Omdat krentenboompjes niet echt groot worden, zijn ze ook bij uitstek geschikt voor kleinere tuinen. Van de vorige bewoners van ons huis erfden wij een exemplaar van het "gewone" krentenboompje, Amelanchier lamarckii. Dat zijn die krentenboompjes die je hier in Brabant ook links en rechts in het wild ook tegenkomt.  Het krentenboompje was prachtig in het voorjaar maar later in het seizoen kwam er steevast meeldauw in waardoor het blad lelijk werd en vroegtijdig afviel. Bepaald geen sieraad voor zomertuin! Wij gebruiken geen...