Tuinieren op zandgrond

De naam van deze plant is nog niet zo lang geleden aangepast. Je kent Hylotelephium daarom misschien beter onder zijn oude naam 'Sedum telephium'. In veel tuincentrums wordt de plant nog steeds onder die naam aangeboden. De Nederlandse naam is hemelsleutel.  Toen ik een aantal jaren geleden het prehistorisch dorp  (een openluchtmuseum in Eindhoven) bezocht, viel het mij direct op dat er zoveel hemelsleutels waren aangeplant. Navraag wees uit dat ze dit gedaan hadden omdat Hylotelephium een inheemse plant is die ook in prehistorische tijden al in Nederland groeide.  De Hylotelephium komt in Nederland, België en Luxemburg nog steeds in het wild voor. Het gekke is dat je de wilde soort blijkbaar vooral aantreft op vochtige, voedselrijke grond in bermen, onder struikgewas, in open loofbossen en op dijken terwijl mijn hemelsleutels het nou juist beter doen op de droogste en meest zonnige plekken in onze tuin.  Prehistorische pleister  Ik leerde tijdens...

Na (weer) een warme en droge zomer begint het een vertrouwd beeld te worden in veel tuinen: boerenhortensia's waar lakens overheen gespannen zijn of die met een parasol worden beschermd tegen de zon. Wordt het niet eens tijd om daarmee te stoppen?  Onze zomers beginnen hoe langer hoe meer een mediterraan karakter te krijgen. We krijgen steeds vaker te maken met droge perioden en tropische temperaturen. Misschien moeten we het eindelijk maar eens onder ogen zien: de boerenhortensia, hoewel een prachtige plant, trekt dat niet. Zeker niet op kurkdroge zandgrond.  Misschien moeten we gewoon een andere keuze maken voor onze tuinen? Dan kunnen we zelf weer lekker onder die parasol gaan zitten. Want, laten we eerlijk zijn, ook de meeste tuiniers trekken het niet in de zon bij een temperatuur van 35 °C 😓. Van dit klimaat houdt de boerenhortensia  De boerenhortensia, Hydrangea macrophylla, is een heester voor koele en vochtige klimaten. De oorspronkelijke wilde vorm is afkomstig ...

Pycnanthemum, bergmunt in het Nederlands, is een relatief onbekende borderplant maar eentje die wel steeds populairder aan het worden is. Dat geldt met name voor Pycnanthemum muticum omdat deze plant vaak toegepast wordt door Piet Oudolf. Bergmunt is een borderplant die je gemakkelijk over het hoofd ziet. Hij blijft vrij laag, heeft bescheiden bloemen en bloeit niet in uitbundige kleuren. Het is beslist niet zo'n plant waarbij je tuinbezoek meteen om stekjes begint te zeuren. Waarom zou je zo'n plant dan toch zou willen hebben? Dat ga ik je in dit blog uitleggen.    Een kruising tussen munt en Monarda  Pycnanthemum is afkomstig uit Noord-Amerika. De Hessenhof omschrijft deze plant als een kruising tussen munt en Monarda. Dat klinkt in mijn oren niet echt als een aanbeveling. Munt is een onverbeterlijke woekeraar en monarda's zitten op droge zandgrond altijd onder de meeldauw.  Gelukkig is dat bij deze plant niet het geval. Hoewel Pycnanthemum nauw verwant is aan munt...