Tuinieren op zandgrond

  'Was het maar weer voorjaar' is een verzuchting die je onder tuiniers in de wintermaanden vaak hoort. Onze (groene) vingers jeuken om weer aan de slag te gaan, maar het weer werkt meestal niet mee. Voor bijen is de winter nog veel moeizamer want ze kunnen niet, zoals wij, lekker bij de warme kachel gaan zitten.  Honingbijen overwinteren in de bijenkast. Als het te koud wordt om te vliegen vormen ze een wintertros. In het midden van de tros zit de koningin. Zij wordt verwarmd door de omringende bijen die warmte opwekken door hun vleugeltjes te bewegen.  Wilde bijen vormen meestal geen volken. Ze leven alleen. Daarom worden het ook wel solitaire bijen genoemd. Wilde bijen overwinteren onder de grond. Ze maken gangen van zo'n 30 tot 40 centimeter diep. Diep genoeg om vorstvrij te overwinteren. Zodra de temperatuur richting de vijftien graden gaat, vliegen de bijen weer uit. Op zonnige winterdagen kun je ze alweer zien vliegen op zoek naar nectar en stuifmeel. Hommels ...

Na de feestdagen heb ik het altijd even moeilijk. Het is dan geen weer om in de tuin bezig te zijn en je hebt nog bijna drie lange saaie wintermaanden voor de boeg. Vorig jaar besloot ik uit pure balorigheid om tóch naar het tuincentrum te gaan. Gewoon omdat ik daar zin in had.  Het tuincentrum bleek in de tweede week van januari niet bepaald voorzien van een ruim assortiment. De kerstprullaria was inmiddels opgeruimd, maar zolang er buiten nog natte sneeuw valt, hoef je natuurlijk niet te rekenen op een spetterend assortiment voorjaarsbloeiers.  Jammer! Maar dan valt mijn oog op een krat met restanten bloembollen. De laatste van het seizoen. Het was natuurlijk wel erg laat om nog bollen te planten. Maar misschien was dit toch de moeite van het proberen waard?  De buit  Ik bekeek de bollen eens goed. De mensen van het tuincentrum hadden ze al geselecteerd want in geen van de zakjes zaten beschimmelde of uitgedroogde bollen. Ze hadden hoopgevende groene neusjes en kos...