Tuinieren op zandgrond

Kerria Japonica 'Pleniflora' (de ranonkelstruik) zorgt in april voor spektakel in je tuin. De Kerria, die ongeveer twee meter hoog wordt, bloeit met vele honderden op roosjes gelijkende gele bloempjes. Echt prachtig om te zien!  De struik is bladverliezend maar de takken, die groen blijven, zorgen toch voor een aantrekkelijk winterbeeld. Bovendien is het een heel gemakkelijke heester die weinig eisen aan de grond stelt. Zelfs op relatief droge plekken, zoals onder bomen, doen ze het goed.  Het enige nadeel van de Kerria is de neiging tot woekeren. Maar ach, geen plant groeit sneller dan wij kunnen snoeien, dus dat nemen we graag voor lief. Op droge grond valt dat woekeren trouwens best mee.  Kerria sterfte  Jarenlang genoten we elke aprilmaand van deze heester, maar in het voorjaar van 2017 ging het ineens mis. De struiken wilden niet meer. Kregen, op roest lijkende vlekken op de bladeren en bruine vlekken op de stelen. Niet meer dan een handvol bloempjes werd eruit geperst

Er zijn heel veel soorten irissen. Ze zijn niet allemaal geschikt voor zandgrond, maar de baardiris (Iris germanica) lijkt ervoor gemaakt te zijn. Deze iris houdt van zon, van droge goed doorlatende grond en bloeit met bloemen die in mijn ogen evenveel allure hebben als tropische orchideeën. Als de baardiris bloeit, grijp je bijna automatisch naar je camera om er een foto van te maken. Zo mooi! Toch heb ik gemengde gevoelens over deze plant. Ja, de bloemen zijn van een exotische schoonheid. De bloeitijd (eind mei) is ook pluspunt. Mei is een beetje een moeilijke maand. De bollen zijn uitgebloeid en de zomerbloeiers moeten nog komen. De mei tuin is dan ook vooral groen. De baardiris zorgt juist in deze periode voor kleur. En, ook niet onbelangrijk, de baardiris groeit zelfs op de droogste plekken in je tuin en breidt zich gemakkelijk uit.  Waarom dan toch gemengde gevoelens? Drie redenen: de plant vraagt vrij veel onderhoud, de relatief korte bloeitijd en het feit dat het loo

Wanneer het krentenboompje bloeit is de lente echt begonnen! Krentenboompjes krijgen al vroeg in het seizoen blad en bloeien in april/mei met witte bloemen. Na de bloei worden eetbare zwartblauwe bessen (de 'krenten') gevormd die bij vogels bijzonder in de smaak vallen.  De bessen zijn ook eetbaar voor mensen maar ik moet je eerlijk bekennen dat ik ze nog nooit gegeten heb. Niet in de laatste plaats omdat de vogels ons meestal te vlug af zijn! Omdat krentenboompjes niet echt groot worden, zijn ze ook bij uitstek geschikt voor kleinere tuinen. Van de vorige bewoners van ons huis erfden wij een exemplaar van het "gewone" krentenboompje, Amelanchier lamarckii. Dat zijn die krentenboompjes die je hier in Brabant ook links en rechts in het wild ook tegenkomt.  Het krentenboompje was prachtig in het voorjaar maar later in het seizoen kwam er steevast meeldauw in waardoor het blad lelijk werd en vroegtijdig afviel. Bepaald geen sieraad voor zomertuin! Wij gebruiken geen