Blog over een tuin en tuinieren op droge zandgrond ("klapzand"). Lees hier hoe je arme zandgrond kunt verbeteren, welke tuinplanten geschikt zijn voor droge grond en hoe je je tuin droogtebestendig maakt.
De beste tijd om bomen te snoeien (niet wat je denkt!)
Link ophalen
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Andere apps
Achterin in onze tuin staat een vijftien jaar oude notenboom. Het is niet per se nodig om zo'n boom te snoeien maar soms doen we dat toch. Om laaghangende takken te verwijderen of om de kroon wat uit te dunnen zodat de planten eronder meer licht en water krijgen.
Traditioneel werden notenbomen altijd gesnoeid bij het vallen van de noten, dus in het najaar. De reden om zo laat te snoeien was dat je daardoor meer opbrengst had. Aan takken die je eerder in het jaar weghaalt, zullen immers geen noten meer groeien!
Maar voor de boom zelf is dat eigenlijk niet goed. In het groeiseizoen kan een boom snel reageren op aantastingen zoals snoeiwonden. Een boom die in winterrust gaat, kan dat niet meer. Het gevolg is dat schimmels en andere ziekteverwekkers vrij spel hebben.
Bomen die gevoelig zijn voor loodglans, zoals meidoorn, lijsterbes, appel, peer en kers mogen daarom nooit in het najaar of de winter gesnoeid worden. Loodglans is een schimmel die je boom kan doden. Als je snoeit voor eind augustus, zitten er nog geen sporen in de lucht.
Hetzelfde geldt voor boomsoorten die gevoelig zijn voor het meniezwammetje zoals esdoorn, iep, linde en paardenkastanje.
Bomen die kunnen bloeden
Als een wond niet afgedicht wordt kan een boom gaan "bloeden" wanneer de sapstroom in het voorjaar weer op gang komt. Esdoorn, berk, beuk, gleditsia, haagbeuk, goudenregen, paardenkastanje, walnoot, populier en vleugelnoot zijn hier gevoelig voor. Deze bomen moet je daarom niet in de winter of het vroege voorjaar snoeien.
Het risico is niet zozeer dat de boom doodbloedt of leegloopt. Het bloeden stopt op een gegeven moment vanzelf. Het echte probleem is dat in het sap suikers zitten die de boom nodig heeft om uit te lopen. Door dat bloeden verliest hij dus een deel van zijn reserves.
Veel bomen kun je beter niet snoeien in het najaar of de winter.
Niet snoeien wanneer het blad uitloopt of valt
In het voor- en najaar heeft een boom veel energie nodig. In de lente om knoppen te vormen. In de herfst omdat er een afdichting gemaakt moet worden op de plaats waar het bladsteeltje aan de twijg zit zodat er geen ziekteverwekkers binnen kunnen komen wanneer het blad valt. Omdat er dan geen fotosynthese plaatsvindt (de boom heeft immers geen bladgroen) moet hij daarvoor een beroep doen op zijn reserves. Die reserves zitten opgeslagen in het hout.
Als jij flink gaat snoeien, neem je een deel van die reserves weg. Bovendien veroorzaak je wonden die geheeld moet worden wat extra energie vraagt. De boom krijgt het dus dubbel voor de kiezen in een tijd dat hij toch al alle zeilen moet bijzetten. Een gouden regel is daarom dat je niet snoeit wanneer het blad uitloopt of valt.
Een lang verhaal kort
Nou denk je misschien 'wat een ingewikkeld verhaal', maar eigenlijk is het heel simpel. Als je alles in aanmerking neemt, zijn de zomermaanden (juni, juli en augustus) het meest ideaal om te snoeien omdat de boom dan heel snel de snoeiwonden kan afdichten. Een bijkomend voordeel is dat je dan beter ziet wat je doet zodat er geen lelijke gaten vallen in de kroon. Dat is met name belangrijk bij vormsnoei.
Dat wil niet zeggen dat je niet op een ander moment zou kunnen snoeien. Een boom in topconditie zal niet heel veel last hebben van een snoeibeurt in het voor- of najaar. Maar als de gezondheid van je boom toch al onder druk staat door droogte, ziekteverwekkers of ongedierte, kan een flinke snoeibeurt op het verkeerde moment zomaar de genadeklap zijn.
Het neerslagtekort van de afgelopen jaren en het dalende grondwaterpeil zorgen ervoor dat veel bomen droogtestress ondervinden. Zeker op hoge zandgronden. Daarom is het vaak verstandiger om je bomen te snoeien in de zomermaanden.
In de loop der jaren zijn verschillende mensen in mijn omgeving verongelukt bij het snoeien van bomen. Ze kwamen lelijk ten val en eindigden in het ziekenhuis. Als je het juiste gereedschap gebruikt hoef je niet in bomen te klimmen of op een wiebelende keukentrap te staan.
Met een telescopische stokzaag, kun je takken uit een bomen zagen tot zo'n zes meter hoogte terwijl je gewoon veilig op de grond blijft staan. In het filmpje kun je zien hoe makkelijk dat werkt.
KLIK HIER om de uitvoeringen en prijzen bij bol.com te bekijken
Bewaar op Pinterest:
Abonneren
Vond je dit blog nuttig? Abonneer jezelf dan gratis op mijn nieuwsbrief. Je ontvangt dan een bericht wanneer er een nieuw blog is verschenen (1 of 2 keer per maand met een pauze in december). Je hoeft niet bang te zijn dat ik je ga spammen met reclame!
Dit blog bevat affiliate links. In mijn privacy statement wordt uitgelegd wat dit betekent.
Onze Japanse esdoorn op stam (Acer palmatum 'Dissectum Atropurpureum') is nog steeds de duurste plant die ik ooit gekocht heb. Meer dan negentig gulden telde ik er ruim twintig jaar geleden voor neer. Zonder blikken of blozen, terwijl ik normaal gesproken toch niet met geld smijt. Het bleek een goede investering want hij steelt nog steeds de show in onze tuin. Het is ook de enige plant die vanuit onze vorige tuin is meeverhuisd. Normaal gesproken is dit type esdoorn een wat vormeloze struik met afhangende takken die meer in de breedte dan in de hoogte groeit. Een trage groeier die, na héél veel jaren, uiteindelijk een hoogte bereikt ruim anderhalve meter. Geen plant voor ongeduldige tuiniers! De mijne is door de onderstam een stuk hoger geworden en heeft een fraaie parasolachtige vorm. Het blad is donkerrood en diep ingesneden (dissectum wil zeggen fijn verdeeld). De gevleugelde nootjes die erin komen (samara's noemen ze die) zijn ook donkerrood. In het najaar verkleurt h...
Geen plant waarover zoveel broodje aap verhalen de ronde doen als over de Agapanthus (Kaapse lelie). Een korte bloemlezing: Agapanthus moet je planten in een te kleine pot; Agapanthus moet je weinig water geven; Agapanthus moet je niet bemesten; Agapanthus moet je niet verpotten. Dat is natuurlijk de droom van iedere tuinier: een plant die je totaal kunt verwaarlozen en die jou voor die abominabele behandeling beloont met een overdaad aan bloemen. Zoals ze ook op marktplaats zeggen: als het te mooi klinkt om waar te zijn, is het ook niet waar. Agapanthus is beslist geen moeilijke plant maar hij heeft wél verzorging nodig. Wij besloten bovenstaande "wijze" raad dus onder onze zolen te lappen en werden daarvoor dit jaar beloond met maar liefst dertig bloemen per plant! Hoe je een Agapanthus wél verzorgt Hoe wij onze Agapanthus dan wel verzorgen? We hebben vorig jaar onze Agapanthus africanus, die te groot werd voor zijn pot, in tweeën gescheurd ...
Gaura Lindheimeri 'Whirling butterflies' is een prachtige rijk- en langbloeiende vaste plant. Het is niet voor niets één van Piet Oudolfs droomplanten (zie zijn boek ' Droomplanten '). De Gaura doet haar naam eer aan want 'Gaura' betekent zoiets als beeldschoon. De Nederlandse naam prachtkaars kan ik niet verklaren. Hoewel de Gaura inderdaad prachtig is, doet doet haar frêle verschijning in niets denken aan de stramme rechtheid van een kaars. Gaura is, mits op droge doorlatende grond geplant, een probleemloze plant die geen bijzondere zorg nodig heeft. Van alle Gaura's is Gaura Lindheimeri 'Whirling butterflies' beslist de mooiste. De losjes vertakte stengels, die bewegen op het minste zuchtje wind, bloeien vanaf de vroege zomer tot ver in de herfst met bloemen die wit ontluiken uit roze knoppen. Hierdoor heeft de plant altijd een wat rozige gloed. Ik ben geen liefhebber van wit in de tuin, maar deze Gaura vind ik prachtig! Gaura lindheime...
Ik val er elk najaar weer voor en jij waarschijnlijk ook! Niets is verleidelijker dan een vaste plant die volop staat te bloeien terwijl de rest van je tuin dor en bruin is. Ik heb het dan natuurlijk over de Helleborus, een plant die in de winter bloeit met grote klokvormige bloemen boven glanzend wintergroen blad. Daar zou je toch een moord voor doen? Niet voor niets is de Helleborus Nederlands meest verkochte tuinplant. De Helleborus is geen goedkope plant. Je telt in het tuincentrum al gauw vijftien Euro neer voor een mooi exemplaar. Zeldzame cultivars kosten een veelvoud daarvan. De reden is dat een Helleborus die uit zaad wordt opgekweekt, drie tot vijf jaar nodig heeft om goed te bloeien. De prachtige bloeiende plant die je in het tuincentrum koopt is dus al een aantal jaren oud. Veel cultivars zijn hybriden die niet uit zaad gekweekt kunnen worden. Deze planten moeten vermenigvuldigd worden door middel van weefselkweek, een relatief duur en tijdrovend proces. Als je e...
Ik denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat Piet Oudolf de meest geliefde landschaps- en tuinontwerper van de afgelopen vijftig jaar is. Zijn geheim? De planten! Oudolfs tuinen zijn uniek door hun beplanting die grotendeels bestaat uit vaste planten en siergrassen met een natuurlijke uitstraling. Het zijn tuinen die in alle seizoenen iets te bieden hebben. Zelfs in de winter ! Piet Oudolfs plantenlijst Een wijd verbreid misverstand is dat er ergens een (geheime) plantenlijst bestaat waarmee je moeiteloos je eigen Oudolf tuin in elkaar knutselt. Als er al zo'n plantenlijst bestaat, dan zit die waarschijnlijk alleen in het hoofd van Oudolf. Door tientallen jaren van onderzoek en experimenteren, heeft hij zo'n omvangrijke plantenkennis opgebouwd dat die zich niet zomaar laat vangen in een simpele lijst. Hoe het dan wel werkt? De omgeving is bij Oudolf altijd het uitgangspunt. Bij het ontwerpen van de New York Highline (een park op een verhoogde spoorlijn) liet hij...
Na (weer) een warme en droge zomer begint het een vertrouwd beeld te worden in veel tuinen: boerenhortensia's waar lakens overheen gespannen zijn of die met een parasol worden beschermd tegen de zon. Wordt het niet eens tijd om daarmee te stoppen? Onze zomers beginnen hoe langer hoe meer een mediterraan karakter te krijgen. We krijgen steeds vaker te maken met droge perioden en tropische temperaturen. Misschien moeten we het eindelijk maar eens onder ogen zien: de boerenhortensia, hoewel een prachtige plant, trekt dat niet. Zeker niet op kurkdroge zandgrond. Misschien moeten we gewoon een andere keuze maken voor onze tuinen? Dan kunnen we zelf weer lekker onder die parasol gaan zitten. Want, laten we eerlijk zijn, ook de meeste tuiniers trekken het niet in de zon bij een temperatuur van 35 °C 😓. Van dit klimaat houdt de boerenhortensia De boerenhortensia, Hydrangea macrophylla, is een heester voor koele en vochtige klimaten. De oorspronkelijke wilde vorm is afkomstig ...
Met droge grond leer je omgaan. Na verloop van tijd weet je welke planten wel of niet geschikt zijn. Ook schaduw hoeft geen probleem te zijn. Er zijn genoeg planten die met enkele uurtjes zonlicht per dag prima uit de voeten kunnen. Maar droogte en schaduw gecombineerd beperkt je keuze qua planten behoorlijk. Zo'n plek hebben wij onder onze notenboom achter in de tuin. De boom, die mijn man ooit als zaailing vond en achter in onze tuin plantte, heeft in vijftien jaar tijd een flinke omvang bereikt. Dat betekent schaduw (wat heerlijk is op de warme dagen) maar ook droogte. Veel droogte! Pas op voor de regenschaduw Grote bomen veroorzaken namelijk een "regenschaduw". Doordat regen schuin naar beneden valt (tegen de kroon van de boom), blijft het deel van de tuin daarachter droog. Ook wanneer het wél regent. Die regenschaduw is vaak groter dan je denkt. Daarnaast wordt de kruin op den duur zo dicht dat steeds minder water de grond bereikt. Sommige bomen zijn ook behoor...
De grond in onze tuin bestaat uit 100% puur "klapzand" zoals ze dat hier in Brabant noemen. Dat wil zeggen dat de grond van nature geen druppel water vasthoudt. Zolang het niet te droog is, lijkt het aardige tuingrond. Maar als het warm is en een tijdje niet geregend heeft, verandert het binnen no-time in een gortdroge zandverstuiving. Dit proberen we tegen te gaan door de grond te verrijken met plantaardig materiaal en door te mulchen (lees hierover meer in dit blog ) maar het blijft een uitdaging om planten van genoeg water te voorzien. Drie keer per week sproeien is wat mij betreft geen optie. Dat is niet duurzaam. Het is daarom zaak om planten te kiezen die niet bij het eerste zonnestraaltje de kop laten hangen. Een kwestie van de juiste plant op de juiste plaats. Maar welke planten moet je dan kiezen? Het aanbod in tuincentra is overweldigend maar informatie over de droogtebestendigheid ontbreekt meestal. Heesters zijn droogtebestendige...
Ken je dat? Je koopt in het tuincentrum een Canna in een pot, maar wat je ook doet, er komt niet meer dan één bloemstengel tegelijk in. Als die bloem is uitgebloeid volgt er een nieuwe, maar nooit meerdere tegelijk. In dit blog leg ik uit hoe dat komt en hoe je zelf de mooiste Canna's kweekt. Canna's zijn tropische planten in opvallende kleuren. Rood, oranje en geel zijn de meest gangbare kleuren. Is dat niet je ding? Weet dan dat er ook Canna's zijn met roze, roomwitte, abrikooskleurige en zachtgele bloemen. Canna's planten Het tuincentrum verkoopt in het voorjaar knollen van Canna's in zakjes. Je vindt ze bij de zomerbollen. Zelf heb ik daar niet zo'n goede ervaringen mee. Ik kocht eens wat knollen van Canna x generalis 'Wyoming'. Anderhalve meter hoge planten met prachtig bronskleurig blad en oranje bloemen. Helaas leverde geen van de knollen een plant op. Check daarom altijd, voordat je ze koopt, of de knollen niet te ver zijn ingedroogd. Zelf ko...
Je hebt ze misschien op jouw terras ook gezien: van die kleine hoopjes zand met in het midden een rond gat. Meestal op een "kruispunt" van de voegen tussen de stenen. Het lijkt wel een soort mini krater. Wij zagen ze, kort nadat de bestrating gelegd was, in ons terras verschijnen. Onze eerste ingeving was dat het mieren waren. Maar rondom een mierennest is het altijd een druk gaan en komen en rondom onze zandhoopjes was weinig actie te bespeuren. De hoopjes waren ook veel regelmatiger van vorm dan de mierenhopen in onze tuin. De daders moesten dus elders gezocht worden. Ons speurwerk leverde als resultaat op dat we te maken hebben met bijen of wespen die hun nest in de bodem graven. Bij het graven van hun ondergrondse nest verplaatsen ze de grond, duwend met hun poten en achterlijf. Dat doen ze zowel in open zand als onder de bestrating. Die laatste plek is favoriet omdat stenen de warmte goed vasthouden en die afgeven aan de grond eronder. De broedcellen blijven zo ...