Molinia geeft structuur aan de wintertuin
Molinia caerulea (pijpenstrootje of bunt) is inheems in Nederland en België. Ik ben altijd blij als ik ontdek dat een tuinplant inheemse ouders heeft want dat betekent dat hij optimaal aangepast is aan ons klimaat. Met andere woorden: goed winterhard is, in een natte winter niet wegrot en niet meteen de kop laat hangen als het een paar dagen droog is.
Het wilde pijpenstrootje houdt van nattere bodems, die redelijk zuur zijn. Je vindt Molinia in het wild dan ook vooral in nattere heidevelden, langs vennen, in schrale graslanden en natte duinvalleien, maar ook in loof- en naaldbossen en in laag- en hoogveenmoerassen.
Om een wild exemplaar te vinden hoef je niet veel moeite doen. Dit gras is berucht omdat het onze heidevelden in hoog tempo koloniseert. Natuurbeschermers zijn er om die reden niet blij mee. Ik wel! Met de tuinvarianten dan welteverstaan.
Een romantisch 'Wuthering heights' visioen
In het najaar van 2018 plantte ik Molinia in het meest zonnige deel van onze achtertuin. Voor een natuurlijke uitstraling maar ook omdat siergrassen doorgaans heel sterk en droogtebestendig zijn. Op advies van de kwekerij waar we vaak komen, Kwekerij Muiderman, kozen we voor Molinia Caerulea 'Heidebraut'. Omdat het lekker hoog wordt (ongeveer anderhalve meter), goed rechtop blijft staan en mooi verkleurt in het najaar. En misschien ook wel een beetje vanwege de naam die bij mij zo'n romantisch 'Wuthering heights' visioen oproept.
Maarrrrrr, geen enkel deel van onze tuin kwalificeert als een natte bodem. Zeker niet het stuk waar ik dit gras wilde planten. Integendeel, het is er gortdroog. Molinia op droge zandgrond? Goed idee? Ik had een beetje mijn twijfels maar omdat ik al een andere Molinia soort in de tuin had staan (Molinia caerulea 'Dauerstrahl') besloot ik de gok te wagen.
Molinia is droogtebestendig
Geen spijt van gehad. Molinia caerulea 'Heidebraut' is heel sterk. Geen enkele van de meer dan 100 planten die we gezet hebben, is in de eerste winter uitgevallen en ondanks het feit dat de afgelopen zomers behoorlijk droog waren, heeft 'Heidebraut' het prima gedaan. Zonder dat we extra water moesten geven!
We hadden de grond overigens wel gemulcht met houtschors om uitdrogen te voorkomen. In mijn blog 'Elke tuin op zandgrond zou een mulchlaag moeten hebben' lees je hier meer over.
Ik ben heel gecharmeerd van dit gras. Molinia caerulea 'Heidebraut' is een sierlijk gras met een mooie opgaande groeiwijze. Het blijft zonder steun goed overeind en geeft ook in de wintermaanden structuur aan je tuin.
Aanvankelijk was het idee om een slinger van dit gras (in de vorm van een acht) door de border te planten. Het eerste jaar werkte dit goed, maar in het tweede jaar werden de planten een stuk forser. De transparante slinger van het eerste jaar, werd een ondoorzichtig bruin gordijn in het tweede jaar. Om onze grastuin weer een open karakter te geven, heb ik daarom een aantal planten verwijderd. Ze vonden een nieuw thuis in de Kasteeltuin in Geldrop.
 |
| Onze grastuin na het uitdunnen van de Molinia in de nazomer |
Herfstverkleuring van Molinia
Ik kende de herfstverkleuring van het pijpenstrootje al van Molinia caerulea 'Dauerstrahl', die al wat langer in mijn tuin stond. 'Dauerstrahl' verkleurt, laat in het seizoen, naar een prachtig oranjegeel. Als de lage najaarszon erin schijnt, lijkt zo'n pol gras dan bijna in brand staan.
De herfstverkleuring van 'Heidebraut' blijkt nog spectaculairder te zijn. 'Heidebraut' is een stuk hoger dan 'Dauerstrahl' die maar zo'n 70 cm hoog wordt. De aren van de 'Heidebraut' verkleuren naar oranje van boven naar beneden waarbij het onderste deel van de plant nog heel lang heldergroen blijft. Schitterend! In de winter verkleurt Molinia naar strogeel.
Molinia zaait niet uit
Molinia stelt weinig eisen aan de grond en heeft vrijwel geen onderhoud nodig. In het voorjaar het afgestorven loof afknippen is alles wat je moet doen en dat zou je ook nog over kunnen slaan. Veel werk is het trouwens niet want aan het einde van de winter zijn de meeste halmen al afgeknakt en hoef je ze alleen maar bij elkaar te vegen.
Omdat ik niet wist of dit gras uitzaaide, heb ik de afgeknipte halmen voor de zekerheid maar niet op de composthoop gedaan. Haar inheemse zusje is per slot van rekening niet voor niets zo berucht maar ik ben geen enkele zaailing tegengekomen, dus zo'n vaart loopt het niet.
 |
| Herfstverkleuring van Molinia caerulea 'Heidebraut' |
Molinia combineren
Molinia laat zich prachtig combineren met met allerlei vaste planten. Naast onze oprit hadden we een perkje helemaal volgeplant met Rudbeckia fulgida 'Goldsturm'. Ik had nog zes stuks 'Heidebraut' over. Die heb ik er in twee groepjes van drie tussen geplant waardoor het geheel ineens een stuk speelser en natuurlijker oogt.
In onze achtertuin combineerde ik Molinia met allerlei droogtebestendige vaste planten zoals asters, salvia's en sedums. Herfstasters met siergras is wat mij betreft altijd een gouden combinatie! Ik las laatst dat Molinia ook solitair geplant zou kunnen worden. Voor kleine tuinen zal dat zeker waar zijn, maar in mijn eigen tuin vind ik het gras daarvoor toch iets te weinig 'body' hebben. Zelf plant ik daarom in groepen van minimaal drie.
Niet haantje de voorste....
Als ik een nadeel van Molinia zou moeten benoemen dan is het dat dit gras pas laat in het voorjaar begint te groeien. Wanhoop dus niet als de planten begin april nog geen teken van leven vertonen! Deze "voorjaarsmoeheid" wordt ruimschoots gecompenseerd door het prachtige spektakel in het najaar.
Ook interessant
Bewaar op Pinterest:
Abonneren
Vond je dit blog nuttig? Abonneer jezelf dan gratis op mijn nieuwsbrief. Je ontvangt dan een bericht wanneer er een nieuw blog is verschenen (1 of 2 keer per maand met een pauze in december). Je hoeft niet bang te zijn dat ik je ga spammen met reclame!
