Tuinieren op zandgrond

Pycnanthemum, bergmunt in het Nederlands, is een relatief onbekende borderplant maar eentje die wel steeds populairder aan het worden is. Dat geldt met name voor Pycnanthemum muticum omdat deze plant vaak toegepast wordt door Piet Oudolf. Bergmunt is een borderplant die je gemakkelijk over het hoofd ziet. Hij blijft vrij laag, heeft bescheiden bloemen en bloeit niet in uitbundige kleuren. Het is beslist niet zo'n plant waarbij je tuinbezoek meteen om stekjes begint te zeuren. Waarom zou je zo'n plant dan toch zou willen hebben? Dat ga ik je in dit blog uitleggen.    Een kruising tussen munt en Monarda  Pycnanthemum is afkomstig uit Noord-Amerika. De Hessenhof omschrijft deze plant als een kruising tussen munt en Monarda. Dat klinkt in mijn oren niet echt als een aanbeveling. Munt is een onverbeterlijke woekeraar en monarda's zitten op droge zandgrond altijd onder de meeldauw.  Gelukkig is dat bij deze plant niet het geval. Hoewel Pycnanthemum nauw verwant is aan munt...

  Heliopsis helianthoides is een ouderwetse plant die je vaak ziet in boerentuinen. Typisch zo'n plant die je cadeau krijgt van andere tuiniers. Mijn exemplaar komt uit de tuin van mijn ouders die hem op hun beurt geërfd hadden van de vorige bewoners die hem waarschijnlijk ook weer van iemand gekregen hadden.  Heliopsis, zonneoog in het Nederlands, is een vaste plant uit de asterfamilie die zo'n 1,50 meter hoog wordt en bloeit met goudgele bloemen.  De plant geniet in tuinkringen weinig aanzien en staat zelfs min of meer in een kwade reuk. Heliopsis helianthoides zou saai zijn (niet meer dan een grote gele margriet), schreeuwerig, ordinair, moeilijk in de hand te houden, woekeren en alleen geschikt zijn voor wilde tuinen. Wat mij betreft wordt deze plant daarmee onrecht aangedaan. Lange bloeitijd   Ik vind de Heliopsis een dankbare plant. Hij zaait zichzelf inderdaad soms vrij rijkelijk uit, maar van woekeren is (in elk geval op onze droge zandgrond) geen sprake. Do...

Geen enkele plant is zo goed in staat om een instant vakantiegevoel op te roepen als de oleander. Bij het zien van een bloeiende oleander krijg je meteen visioenen van de Middellandse Zee, strakblauwe luchten en een warme zomerbries. Een oleander wordt geleverd met gratis vakantieherinneringen maar dan moet die plant natuurlijk wel bloeien!  Dat is helaas niet altijd het geval en een oleander die niet bloeit is van weinig waarde in de tuin. Zelf vond ik het altijd moeilijk om mijn oleander (opnieuw) aan het bloeien te krijgen. Op een gegeven moment heb ik er om die reden afscheid van genomen. Laten we hier eens uitzoeken wat het probleem is en hoe je het op kunt lossen.   De oleander heet officieel Nerium oleander. Het is een plant uit de maagdenpalmfamilie (Apocynaceae).  Het is mij nooit eerder opgevallen, maar de bloemen van een oleander zien er inderdaad hetzelfde uit als die van de maagdenpalm (Vinca minor). Je weet wel, die bodembedekker met die blauwe bloemen waar ...

Ja, daar heb je haar weer met haar salvia's! Op het risico af dat iedereen me een zeurpiet gaat vinden zeg ik het toch nog maar eens: Salvia nemorosa (de bossalie) is een plant die je absoluut niet mag missen als je op droge grond tuiniert. Salvia's zijn heel droogteresistent en bloeien rijk en lang. Er zijn weinig, of misschien wel geen vaste planten, die zó geschikt zijn voor een tuin op zandgrond.  Salvia nemorosa komt oorspronkelijk uit centraal-Europa en het westen van Azië. Daar is het 's winters een stuk kouder en 's zomers een stuk warmer dan hier. Een plant van uitersten dus, die in ons klimaat 100% winterhard is en bovendien veel hitte en droogte verdraagt. Een rasechte klimaatkampioen!  Waar salvia's niet van houden is kou en nattigheid. De traditionele Nederlandse zomers, die koel en miezerig waren, haalden niet het beste in deze plant naar boven. Salvia nemorosa kan dan last krijgen van meeldauw of minder rijk bloeien. Nu ons klimaat opwarmt, is dat ste...