Tuinieren op zandgrond

Bij echte tuinliefhebbers lopen bij het woord 'grindtuin' de rillingen over de rug. Wij Nederlanders associëren de grindtuin vooral met de troosteloze aanblik van met kiezelstenen volgestorte voortuintjes in Vinexwijken. De prachtige gravelgarden van Beth Chatto in het Engelse Essex bewijst dat het ook anders kan! De gravelgarden van Beth Chatto is grensverleggend als het gaat om tuinieren op droge grond. Afgelopen winter heb ik mezelf daarom haar boek ' Drought-resistant planting ' cadeau gedaan. Aanvankelijk was ik wat sceptisch. Want wat wil droog in Engeland nou zeggen? Waarschijnlijk valt er dan in plaats twee meter maar anderhalve meter regen per jaar? Regenjas en paraplu zijn niet voor niks verplichte reisbagage bij een bezoek aan het Verenigd Koninkrijk!  De tuin van Beth blijkt echter te liggen op het droogste plekje van Engeland. Gemiddeld valt er maar 500 mm regen per jaar (ter vergelijking: hier in Nederland is dat ongeveer 850 mm). Droog is dus echt wel

Wanneer je tuiniert op droge zandgrond is water altijd je grootste zorg. Zandgrond houdt weinig water vast en op een warme zonnige dag verdampt het sneller dan jij het erop kunt sproeien. In de lange droge zomer van 2018 werd dit nog maar eens pijnlijk duidelijk. Wij hebben toen in de meest zonnige delen van de tuin alle vaste planten bij de grond moeten afknippen om ze in leven houden. Ze hebben het inderdaad overleefd, maar de tuin leek meer op een slagveld. Zoals je in mijn blog " Krijgen we nog meer van die droge zomers? " kunt lezen, is een herhaling van de zomer van 2018 geen onwaarschijnlijk scenario. Als het weer gebeurt, wil ik graag beter voorbereid zijn. Daarom is dit deel van de tuin in de nazomer van 2018 in zijn geheel op de schop gegaan met als doel om een klimaatbestendige border met droogteminnende planten aan te leggen. Zomer 2018, deze border is een slagveld  De droogtebestendige border aanleggen Eerst hebben we de bestaande beplanting verwijder

Dat veel heesters gesnoeid moeten worden om ze in model te houden of rijker te laten bloeien is algemeen bekend. Maar dat vaste planten daar ook baat bij kunnen hebben, weet niet iedereen. Ik dacht vroeger altijd dat ik mijn snoeischaar kon opbergen nadat we in het vroege voorjaar de dode stelen en het oude loof hadden afgeknipt, maar ondertussen weet ik beter. Door in de loop van het seizoen af en toe de snoeischaar ter hand te nemen, kun je je border er een stuk beter laten uitzien. Voor een compacte plant en rijke bloei  Door laatbloeiende vaste planten voor de bloei een keer terug te knippen groeien ze compacter. Ze worden minder hoog, vertakken meer en daardoor krijg je een rijkere bloei. De Engelsen noemen het de Chelsea chop omdat je deze snoei eind mei/begin juni uitvoert, de periode waarin de beroemde Chelsea Flowershow plaatsvindt.  Het houdt in dat je laatbloeiende vaste planten met een derde tot de helft terugknipt. Veel parasieten (zoals bladluizen en mijten) zitten v