Tuinieren op zandgrond

Na veertien jaar tuinieren, kon ik in 2019 eindelijk zeggen dat de tuin helemaal naar mijn zin was. Het grondplan van onze tuin is in grote lijnen nog steeds gelijk aan het eerste ontwerp maar de beplanting is al héél vaak aangepast. In het najaar van 2019 hoefden er voor het eerst geen hele perken op de schop.  Natuurlijk heb ik stiekem nog wel wat kleine aanpassingen gedaan, maar het grote geheel was precies wat ik wilde. Veertien jaar is een lange tijd maar ik moet erbij zeggen dat ik van elk moment genoten heb. Stapje voor stapje zelf je droomtuin creëren geeft enorm veel voldoening. Door meteen de juiste keuzes te maken en bepaalde valkuilen te vermijden, kun je het proces aanzienlijk versnellen. Daarom hierbij wat tips die je kunnen helpen bij realiseren van jouw droomtuin. Zo begonnen we in 2005 Kies één tuinstijl en houd daaraan vast Een veelgemaakte fout bij het aanleggen van tuinen is dat je teveel wilt. Je bezichtigt showtuinen, je bestudeert tuinboeken of snuf

Wist je dat een handvol gezonde tuinaarde meer levende wezens bevat dan er mensen op aarde zijn? De meeste zijn zo klein dat je ze met het blote oog niet kunt zien. Toch is dit bodemleven heel belangrijk voor je tuin. Het zorgt er namelijk voor dat jouw tuingrond vruchtbaar is (en blijft) zodat planten kunnen groeien en bloeien. Zonder bodemleven geen mooie tuin! Waaruit bestaat het bodemleven? Bodemleven bestaat uit planten en diertjes. Sommige zijn zo klein dat je ze alleen kunt zien met een microscoop: Microflora zoals bacteriën en schimmels , zij breken bladeren en andere organisch materiaal in de grond af en zetten die om in bruikbare voedingsstoffen voor de planten; Protozoa , eencellige micro-organismen die de bacteriën eten. Tijdens het afbreken van organische materialen snoepen bacteriën mee van de vrijgekomen voedingsstoffen. Hierdoor komt niet 100% beschikbaar voor de planten. Protozoa eten de bacteriën op waardoor de voedingsstoffen via hun lichamen, uiteindelijk t

Daar waar in de jaren zestig de ligusterhaag hoogtij vierde en in de jaren zeventig de conifeer favoriet was, zie je nu steeds vaker beukenhagen. Geen wonder, want deze haag heeft grote voordelen: hij is voordelig in aanschaf, hij groeit relatief snel, hij heeft een mooie najaarskleur en houdt zijn dode blad vast zodat je ook 's winters geen inkijk hebt.  Een beukenhaag is ook sterk, stelt weinig eisen aan de grond en is nauwelijks gevoelig voor ziekten en plagen. Een beukenhaag biedt bovendien een schuilplaats en nestgelegenheid voor de vogeltjes in je tuin. Alles wat de tuinier zich kan wensen toch? Maar wacht even voor je enthousiast naar het tuincentrum rent, want er kleven ook wat minpuntjes aan de beukenhaag.  Een nadeel vind ik zelf dat een beukenhaag pas laat in het voorjaar groen wordt. Het bruine blad is in de winter warm van kleur maar wordt in het voorjaar vaal. De haag verliest zijn oude blad maar langzaam en wordt in maart en april steeds kaler en doorzichtiger. T

In de loop van oktober begint de tuin echt in te storten. De najaarsasters en andere septemberbloeiers  die mijn tuin nog een laatste keer deden opvlammen, lopen nu op hun laatste benen. Maar toch zijn er nog planten die juist nu op hun best zijn. Het zijn er niet veel meer, maar dat maakt wel dat je ze extra waardeert. Ze zorgen voor lichtpuntjes tussen het geel, bruin en zwart van de afstervende borders. Aconitum carmichaellii 'Arendsii' (monnikskap) Enorme diepblauwe fluweelachtige bloemen op stevige, 1 meter hoge stelen. Dit is een plant die, in tegenstelling tot de bekendere Aconitum napellus, geen steun nodig heeft! In september en oktober is ie op zijn best.  Aconitum carmichaelii is van nature een bosplant, geef hem daarom een halfbeschaduwde plaats in de border, de grond mag niet al te droog zijn. De planten eens in de drie á vier jaar delen komt de bloei ten goede. Dit kun je het beste in het (vroege) voorjaar doen. Haal de aaneengegroeide knolvormige wortels m

Piet Oudolf is een internationaal bekende tuinarchitect. Hij ontwerpt dynamische plantgemeenschappen met voornamelijk vaste planten en siergrassen. Vooral in Amerika wordt hij op handen gedragen omwille van de schitterende landschapsparken die hij daar heeft aangelegd (klik  hier  om zijn projecten te bekijken).  Wanneer Amerikanen over Oudolf schrijven, wordt zijn naam dan ook steevast voorafgegaan door de eretitel "master gardener". In eigen land ontving hij in oktober 2018 een koninklijke onderscheiding voor zijn werk.  Planten die er wild en natuurlijk uitzien Oudolf heeft in tuinland altijd zijn eigen weg gevolgd. De traditionele Engelse tuinen, die in de vorige eeuw de toon zetten, vond hij te formeel. De tuinplanten die daarin worden toegepast, waren naar zijn smaak te ver doorgekweekt en onnatuurlijk. Hij was op zoek naar planten met een wilder en natuurlijker uiterlijk.  Daarom startte hij, samen met zijn vrouw Anja een zoektocht naar planten en siergrassen die